Druildag, ook al lijkt de zon af en toe een poging te doen om door te breken. Ik ben wel vlijtig geweest…of toch niet? Hoe dan ook, omdat de zon het laat afweten beginnen we weer eens met de krant.
Jaaaaaa…
En dit meneer Rutte is de harde werkelijkheid.
Tsjakkaaaa…je het hele jaar een bult krabben.
Zie ik daar een stukje blauw? Hoop doet leven.
Zeg Kerkrade, kan het nog mistroostiger?
Dat lijkt er al meer op..
Goedemorgen Limburg!
Deze breedzitter heb ik al vaker gezien, altijd dezelfde plek, tas op de stoel, boek in handen. Volle bus of geen volle bus, ik zit.
Mag ik voorstellen..onze huismezen.
Vandaag waren ze op zoek. Ze zochten in de plantenbak..
en aan de muur. Ze konden het blijkbaar niet vinden en waren zo weer weg.
De stapel van vrijdag ligt er nog.
Ik kijk gewoon naar de anderen kant. Veel en veel beter.
Ik verstuur geheime documenten.
en maak een rondje stad na de lunch.
Een steeds wederkerend lijnenspel voor het eerst mooi gevangen.
Het stadhuis ook steeds weer een dankbaar onderwerp.
Pinkelen, wie kent het niet?
Ik neem nog een paar straatjes mee.
Maastricht, Maastricht wat ben je toch mooi.
Terug aan het werk. Is de stapel echt kleiner geworden?
Nou nee, ik heb hem alleen een beetje meer over mijn bureau verspreid.
Einde van de werkdag. Ziet u wat ik zie?
en toch, steeds weer dat kleine streepje blauw. Hoop doet leven.
De fotograaf gefotografeerd
Bijna bij het station.
Dag heuvels!
Door de wolkbreuk is Kerkrade onherkenbaar.
et voilá, we sluiten af met de zon. Dag dag, tot morgen!
Marloes 