Niks onschuldig kinderplezier maar een bron van ziekte…

Oh ruhuby…ze heeft in ieder geval een betere deal gekregen dan haar bejaarde vriendje..

Het lijkt weer een prachtige dag te worden. Geen tijd om lang te blijven staan. Er moet gefietst worden.

Niet meer op mijn luie achterste in de auto, maar trappen naar het station.

Goedemorgen oud postkantoor. Ooit een plek vol leven nu ruimte voor verstilde kunst. Van levendig naar levenloos.

Kleine trein, veel reizigers. Dringen geblazen. Wie het eerst komt, het beste zit..

Goedemorgen Limburg!

Ook het Geuldal ligt er weer mooi bij.

Goedemorgen Maastricht, laat die zon maar door.

Het is nu officieel, wij zijn het eerste bedrijf waar kabouters het werk doen…

Vandaag duik ik de boekhouding weer in.

Herinneringen sturen, altijd leuk

Even een blokje om, het lijkt wel zomer

Hé! een nieuwe winkel!

De binnenkant brengt me in vervoering…alles is leuk

Armbanden of toch niet?

Meteen verliefd op deze kandelaars, vanwege de vogeltjes, logisch toch?

Onze kantoorkabouter wordt er moe van

terug op kantoor, brieven schrijven en post it’s plakken voor morgen…geheugensteuntjes.

Op naar het postkantoor…hah! een fiets met tijgerprint. Stijlvol.

Wat is dit nou?…

Zeit für DATEV,…nog meer boekhouden.

De dag is alweer om, dag Maastricht, tot morgen!

Ik wilde de boom vastleggen maar trof de man. Vaste klant, vreemde vogel. Krijgt het telkens voor elkaar om in Maastricht als een van de eersten in de trein te stappen. Zitplaats gegarandeerd, tot in Houthem -St.Gerlach, daar stapt hij uit. 

Jouw nummer heb ik in ieder geval.

Heerlen blinkt niet uit in gezelligheid, snel door trein…

De man heeft het eten klaar, ik pik alvast een broodje. Dag dag, tot morgen!