en ons kipfiletje en ons biefstukje om over ons gehakt nog maar te zwijgen.

Buiten dat ik mezelf altijd foeilelijk vind (te veel rimpels en onderkinnen), zie ik er het nut ook niet van in. Ik laat jullie veel liever al het moois om mij heen zien.

De gieter gaat in de tas die er speciaal voor gemaakt lijkt te zijn. Met dank aan Anna-Maria

Zij heeft ook een grote tas, twee zelfs en voor een van de twee heeft ze een kaartje gekocht.

Goedemorgen Limburg!

Ze spreekt Duits met een Spaans accent en ze houdt niet op met praten. kwetter kwetter kwetter. De man naast haar knikt en zwijgt. Kan ook niet anders.

Gelukkig is er genoeg afleiding buiten. Ik kijk mijn ogen uit.

Goedemorgen Maastricht, vooral bewegen blijven he?

Een vrije dag en mijn bureau bezwijkt weer onder een stapel post. Ok.. een beetje overdreven. ’t Is een stapelTJE.

Even een beetje lucht in de loopneus proberen te snuiven. De terrassen zijn weer goed bezet.

Mooi he, Maastricht?

Geen idee waar dit voor dient maar de groep oefent in duiken voor het moment dat er geschoten wordt. Bizar..

Kijk wat ik gevonden heb? zomaar voor niks mee te nemen uit een mandje voor een winkel. Foto van het mandje ben ik vergeten.

’t Vrijthof, toersitische trekpleister maar aan mij niet echt besteed. Net als in Kerkrade te groot en te leeg in het midden. Een groot verschil, volle terrassen aan de zijkant. Foto laat meer van die zijkant zien, maar dat komt omdat ik het plein gewoon niet mooi vind. Klaar.

Op kantoor haal ik de groene sliert uit de knoop en zie…een prachtige ketting die vast mooi past bij mijn groene broek.

Alweer een dag voorbij. Ik neem een andere route naar het station want ik heb tijd over. Kijken jullie mee?

Deze foto moest schuin anders paste de zuil er niet op. Iets verder richting station is een nieuwe ijssalon geopend. Ook daar vergeet ik een foto van te maken. Jammer.

Dag heuvels, dag dalen. dag zon.

In Kerkrade is de lucht adembenemend mooi. Het valt op hoe weinig mensen hier oog voor hebben. Kijk nou toch gewoon eens!

Thuis valt mijn oog op de grote bak met sla. De man heeft zijn best weer gedaan.

Bruin gebakken kipfilet. Hoe zat het nou ook alweer? Had ik daar vanochtend niet iets over gelezen? Wat kan het schelen, het smaakt. Dag dag, tot morgen!