Doe mee en win, Valentijn laat de kassa rinkelen…ka-tching!

en ondertussen voeren de acteurs in Den Haag een nieuw toneelstukje op. Na de verkiezingen zullen ze vast weer vriendjes zijn.

Kijken en genieten,  niet te lang want de baas wacht.

Google wordt lui, je moet je eigen cupcakes bakken. Kersje d’r op?

De vlaggetjes zijn naar beneden gekomen maar mijn blik is meer gericht op de lucht. De straat is leeg…zoals gewoonlijk.

Hipstamatic zorgt dat het er nog enigszins acceptabel uit ziet. Heerlen woonboulevard, vormloze lelijkheid.

 Elke dag een goedemorgen foto het web opslingeren. Net zo verslavend als ploggen. De uitdaging om telkens weer iets moois te laten zien.

Aan het einde van de rit weet ik alles over hun collega’s. Wie voldoet en wie niet. je zult er mee moeten werken.

Voor ik aan de slag ga nog snel een paar plogs lezen…Bijblijven.

Volgende week worden we doorgelicht. De laatste loodjes zijn zoals gewoonlijk het zwaarst.

Goede raad is niet altijd duur, in dit geval zelfs gratis en voor niks op het www te vinden. Stop thinking …ze heeft een punt.

Ik schrik me steeds weer een ongeluk van deze hoofdloze pop…

Ook hier  is rood de kleur van de liefde. Je kunt er echt niet omheen, Valentijn laat onze harten sneller slaan.

Oranje boven, je zou het haast vergeten

Maastrichtse sjiek op de roltrap..

Nog een keer. Check check, dubbel check op het grote scherm. Op hoop van zegen.

Waar is nou de zon? Wind blaast en regen striemt.

Ogen gericht op de bord, tijd heeft haar eigen ritme.

Wazig en grijs, mijn spiegelbeeld geeft mijn gevoel de ruimte. Vol hoofd en oververmoeid. Ogen dicht.

Nog eentje dan…voor Valentijn. Morgen doen we weer normaal.