Niet alleen de komma verdwijnt, onze geschreven taal bevat steeds vaker afkortingen, Engelse woorden en fouten. Nederlands wordt een allegaartje.

In mijn verbeelding zie ik een ouderwetse scharensliep (wie kent hem nog? ) Het laat me glimlachen.

Het brood voor vandaag…vreselijk saai. Lunchploggen ga zeker niet vaak doen…

Het brood voor vandaag…vreselijk saai. Lunchploggen ga niet zeker vaak doen…

De ramen aan de overkant weerspiegelen het ochtendlicht. Ik weet wat me boven te wachten staat.

Glorieus, adembenemd, magisch…geen woord lijkt echt de lading te dekken. Ik geniet in stilte.

Hij haalt een knoop uit haar ketting. Grote onhandige handen wurmen tot de ketting weer glad is. Echte liefde.

De zon heeft plaats gemaakt voor eentonig grijs. Geen plezier aan te beleven.

Kijken en niets zien, de blik naar binnen gericht.

Goedemorgen Maastricht, hoeveel water stroomt door jouw hart vandaag?

Op jacht naar de juiste vertaling..
Fehlerbenachrigtigung.

Fout op fout…het blijft worstelen met die boekhouding.

Scootmobiel met bagagedrager…

Smalle straatjes…

Winterse taferelen..Vergeten versiering of slimme marketing? Aantrekkingskracht.

Can’t help it…Ik kan shoppen zonder geld. Gewoon mijn ogen de kost geven.

Maastricht glanst.

Torenhoog boven alles uitsteken…gewoon omdat je iets te bieden hebt.

Nog even andere luchtjes snuiven…De Bijenkorf in Maastricht heeft ‘t.

Collega Celine neemt de vaatdoek in eigen hand en veegt haar bureau schoon.

Tijd om af te sluiten.

Zo vrij als een vogel, met de wind in de rug, richting station.

Opvallend groen, je ziet hem van ver al staan. Keep it simple!

Prinsheerlijk afsluiten. Morgen zonder kater weer op.