Food outlet..met een onsje minder nemen we al lang geen genoegen meer.

Het is dat ik het geld voor het onderhoud niet heb want anders…

Duwende en dringende pubers zorgen in een overvolle trein voor ergernis.

Een mooie goedemorgen Limburg foto maken is lastig. Het dikke wolkendek geeft de heuvels een troosteloos gezicht.

Al het derde koppel controleurs deze ochtend. Grote verschil, deze controleren, de twee teams hiervoor bleven bij in de 1e klas staan.

Bijna in Maastricht kan ik toch nog een glimp van de zon vastleggen. Zonder zon geen stralende dag.

Hoera! we zijn weer verbonden. Het virtuele kantoor wordt geopend.

Radio 5 luisteren via de telefoon, dopjes stevig in beide oren. De week van de jaren 60, muziek uit mijn jeugd maakt me verdrietig en blij. Meezingen geen optie. het moet.

Achterstand wegwerken, de chaos wordt steeds groter. Het moet, zonder georganiseerde chaos geen orde.

Donkere wolken boven de brug. Bus en brommer met elkaar in aanraking. Bus wint.

Midden op de dag terug naar huis. Aantal passagiers op de vingers van een hand te tellen. Leegte, ruimte en rust.

Er vallen gaten in het wolkendek. Het dal krijgt licht.

Nog een aankoop voor het naderende carnaval. Capone…mrs Capone.

Opkomede trek stillen met een koekje. Nummer een wordt opgevolgd door nummer twee. Zoetekauw wil altijd meer.

Vanuit de huiskamer zie ik donkere wolken zich samenpakken. Foto moet, ook een onstilbare verslaving Fotojunkie moet steeds weer een nieuw shot.

Pasta di papa staat op het menu. Zoals gewoonlijk neemt de man de pannetjes in handen op mijn werkdagen.

Weer een gat geslagen door de zon. Mijn favoriete toren wordt van boven verlicht.

Nog geen kwartier later stralend blauwe horizon. De toren in silhouette tegen roze wolkenpracht.

Als afsluiting van de dag fruitsalade met room. Light.. dus ’t mag.

Voor het eerst in bezit van een vaatwasser maar samen de vaat doen heeft de voorkeur.  Ik de borstel, de man de doek. Weer een dag voorbij.