Eeen soort van ‘the day after’ maar dan anders. De late zaterdagnacht zit nog in mijn systeem en kom met moeite mijn bed uit. De krant maakt het er niet beter op.
“Arme arme kinderen “is het enige wat ik denk. Wanneer gaan we hier nu eindelijk eens ingrijpen?
Nog even poetsen voor ik de deur uit ga. Een druppeltje dreft en ik heb weer helder zicht.
Het lawaai van de trein laat ze opvliegen terwijl ik probeer de zonsopgng vast te leggen. Het plaatje is af.
Na elk station wordt de kleur feller en krijgen de met nachtvorst bedekte heuvels een glanzend gezicht. Leven in een sprookje.
Het einddoel is in zicht. Station Maastricht Noord levert nog een zoekplaat op. Blijf zitten waar je zit…..
Rimpelloos oppervlak, witte pluimen tegen helder blauw. Goudglanzend weerspiegelend.
Tijdverdrijven als de verbinding het laat afweten. Hand in plastic, het hoofd paste niet.
Tussendoor even mijn neus in frisse lucht en bijzondere straatjes steken. Altijd iets te ontdekken in deze stad.
Getweet op de vensterbank…
Maandag, restjesdag. De baas had nog iets in de koelkast staan. Smakelijk
Terug in een overvolle trein, lezen of slapen op een paar vierkante centimeter. Mijn ogen vallen dicht.
Eindelijk. de nieuwe lamp hangt. Licht in de duisternis.
Marloes 
Mooie dag weer… Mijn nichtje gaat in Maastricht studeren hoor ik net! Nu net 16… ai ai ai
Ze komt in een fijne stad terecht Anna-Maria en ik wil best een oogje in het zeil houden als haar moeder dat fijn zou vinden..:)
station maastricht nóórd…?! oei, ik ben al te lang niet meer in het zuiden geweest vrees ik…
Is nog maar net geopend Sara en min of meer bedoeld als transferium. Veel parkeerplaatsen en elk half uur een trein richting stad (een halte)