Er verschijnen hier en daar berichten over deze manier van bloggen die ik gedeeltelijk begrijp. Het is niet nieuw, de naam is raar en waarom plaatjes als het ook met woorden kan? De manier waarop je een boodschap verpakt is volgens mij niet relevant, alleen of hij goed overkomt. Voor anderen is dit in ieder geval weer een reden om er over te schrijven. Blog, vlog, plog on…
soms zou ik willen dat ik over magische krachten in de keuken beschik. Zeg nou zelf, zo’n zakje brood is toch te triest voor woorden?
Zo’n kranten’kop’ laat me dan meteen weer grijnzen. Ik heb ze gekend,mannen met zo’n kapsel…niet moeders mooiste.
Op weg naar het station lonkt het baken in de verte.
Anna-Maria spaart hoeden. Ik zie hooguit een muts
Zonder pitjes, schoon op.
Op zoek naar een hotel voor onze medewerkers vind ik het paard in de gang.
Langzaam maar zeker lijkt ze Maastricht over te nemen. Filet Puur ..Ongelikt
Graaien in een puntzak. Alleen gezond is niet leuk.
Oude kelders met verborgen schatten. De spinnen laat ik links liggen.
Dit varkentje moet nog gewassen worden…
Al twee dagen werken via een omweg…de boosdoener ontdekt en ontmanteld. #nerd
Voor vertrek nog even een nieuwe hipstamatic lens uitproberen. test…test. De gangen van station Maastricht geven een Escher gevoel.
Marloes 