“Het plezier wordt je afgenomen” zei de man, “het plezier van het zelf ontdekken. Zo gaan die dingen.” terwijl hij voorzichtig, met opgerolde broekspijpen, de korte ladder afdaalde ontdekte ze het begin van een kalende plek op zijn hoofd. Hij keek nog even op. “Kom, probeer het ook eens, er is niemand in de buurt die het ziet.” Ze twijfelde. Niet dat ze hem niet vertrouwde, haar onderbuik was nog nooit zo rustig geweest, maar het idee om onzichtbare grenzen te overschrijden hield haar tegen. Hij stond inmiddels weer met twee benen op de grond, draaide zich om en begon te lopen. Haar angst om alleen in het donker achter te blijven was groter dan de angst betrapt te worden. Ze schoof haar lijf iets verder over de muur, draaide op haar buik en liet haar benen over de rand bungelen. Voorzichtig zochten haar voeten de eerste tree en zo snel ze kon daalde ze af.
In de verte kon ze zijn silhouet nog net zien. “Buurman, wacht” riep ze zachtjes terwijl ze haar slippers uitschopte. Hij leek haar niet te horen. Het natte gras onder haar blote voeten veerde mee terwijl ze de achtervolging inzette. In de verte liet het zwakke schijnsel van de maan het wateroppervlak glinsteren. Op het moment dat ze bijna bij hem was, bleef hij staan. “ Verstandig besluit, soms moet je gewoon de sprong in het diepe wagen’ sprak hij terwijl hij zich in het water liet zakken. “een zwembad hoort gewoon altijd open te zijn. Zwemmen bij het schijnsel van de maan, je zintuigen op scherp, terwijl het water je lichaam als een warme schil omhult. Je ontdoen van alle ballast, je geest de ruimte geven om als herboren weer boven te komen. Schoner kan je geest niet worden.” Ze knikt en duikt
Geschreven voor Plato’s WE 300 woord: Poetsen.
Het woord mag niet in het verhaal voorkomen, en het verhaal moet 300 woorden tellen.
Zelf meedoen? Of meer 300 woordverhalen lezen?
Klik dan hier.
Marloes 
Wat een boeven zeg! Stiekem ’s avonds over het hek klimmen van het zwembad en dan skinny dippen… want daar zal het wel op uitgedraaid zijn ;-)! Goed geschreven WE300!
je leest te veel tussen de regels door Trees, ..:) en dank je voor het compliment!
Pingback: WE-300: woord voor januari/februari | Platoonline
Wat een mooie we stiekem s. Nachts zwemmen spannend 🙂 en dan met de buurman haha
Die vrouw had er heel wat voor over om haar geest wat te verruimen.
Mooi verhaal Marloes.
Dank je Plato, het is fijn om eindelijk weer eens uitgedaagd te worden
Soms moet je letterlijk in het diepe stappen… mooi geschreven.
De enige weg als je iets bereiken wilt Nathalie. Dank je wel voor het compliment
Hi Marloes. Via Plato ben ik op jouw blog beland en daar heb ik geen spijt van! Een originele invalshoek voor de WE-300. En voor stiekeme dingen ben ik altijd te porren 🙂
Groetjes Kakel
Hoi Mirjam, leuk om te horen..:) Ik timmer al een tijdje aan de weg, maar de laatste jaren was de sjeu d’r een beetje af. Ik hoop echt weer op de weg terug te zijn
Mooie WE een beetje spanning, de uitdaging aan gaan en toch springen dapper !
Groetjes Laura
OT: leuke intro het limburgs volkslied 🙂
Dank je wel Laura, dat is ook de WE uitdaging..;)
Het duurde even voor bij mij de kwartjes vielen maar uiteindelijk deden ze dat dan toch 😉
Mooi en origineel ingevulde WE, daar ‘lust’ ik er wel meer van!
En als ik het me goed herinner zit jij al heel lang in weblogland alleen dan niet hier, welkom terug dus!!
Groet,
@Melody, klopt, het heeft lang geduurd voor ik mijn Loesjesweb-log los kon laten. Nu we zelf verhuisd zijn blijkt de overgang ineens stukken gemakkelijker…plus dat weblog.nl de deur heeft gesloten natuurlijk…
Dank je wel voor het compliment, ik ga proberen weer regelmatiger te schrijven.
Dat loslaten was/is inderdaad een heel proces, ik snap precies wat je bedoelt ;-(
Graag gedaan hoor, leuk! Wens je toe dat het je naar je zin zal gaan, ik zal je weer bij mijn linkjes zetten zodat ik weer regelmatig kan komen lezen.
En ik maar denken tijdens het verhaal.
Ze zijn ergens aan het inbreken en ´POETSEN straks de plaat´ als er sirenes hoorbaar zijn.
Nee hoor, heerlijk ´s nachts zwemmen!
Goede WE
Wat een verrassende WE! Spannend hoor, stiekum zwemmen midden in de nacht.
Groetjes Petr@
Nou, nou, nou het is me toch wat. En dat met de buurman. 😉
Wat heerlijk om weer een WE van je te lezen, Marloes! En meteen zo’n mooie. Uiteraard. Blij dat je er ook weer bij bent!
Dank je wel voor het compliment lieverd, het bloed blijft toch steeds kruipen, ook al wordt het wat trager ..:)
Leuk verhaal en nog leuker je bent weer terug gevonden ‘loesje van de eerste WoW’s toch?
Klopt Dieneke, ik heb al diverse pogingen gedaan maar ben nu vastberaden om weer vaker te gaan bloggen, ook al zal dat niet dagelijks zijn
Nah, dat geeft toch niet,ik ga je weer op mijn reader zetten tzt,want die loopt nu wat vast doordat vele hun oude weblog nog willen redden.Veel plezier op dit blog.
Krijg gewoon zin om ook een duik te nemen….
Leuke invullig van de WE van deze maand 🙂
Dank je wel Mrs…:)
Leuk al die ‘poetsen’-verhaaltjes te lezen, ieder heeft het op zijn manier ingevuld.
Heel spannend geschreven verhaal Marloes. Ik vroeg me voortdurend af waar het heen ging. Naar het (nachtelijke) zwembad dus. 🙂