Bangkok, hoe beschrijf je een stad die zo enorm groot is dat er geen begin en geen einde aan te ontdekken valt? Ook niet als je later xc2 vanaf hetxc2 dak van het Banyan Tree Hotel een eindeloos uitzicht lijkt te hebben.

Na een (slapeloze) nacht vliegen is de hitte het eerste waar je mee te maken krijgt als je uit de koele hal van het vliegveld komt. Hartje zomer en temperaturen van 40C zijn normaal. Links rijden is het volgende maar onze taxi is koel en de brede autowegen zijn haast leeg, zo wen je snel aan het feit dat de chauffeur aan de verkeerde kant zit.

Om elf uur al aan rijst met kip en cashewnoten zitten terwijl je lichaam nog toe is aan ontbijt maakt de overgang niet echt gemakkelijk. De buurt waar we gehuisvest zijn is ver buiten het centrum en lijkt in de verste verte niet op de fotoxe2x80x99s die ik tot nu toe gezien heb. Een wirwar van straten, brommertaxixe2x80x99s die je van je sokken rijden en geen trottoirs of duidelijke oversteekplaatsen maken bewegen van a naar z een levensgevaarlijke missiexe2x80xa6.to je in de metro beland. Een oase van rust en koelte die je voor een habbekrats (25 bath , nog geen euro) naar het hart van de stad brengt.

Daar overvalt je het geluid maar ook de lucht van de voortdurende stroom verkeer, oude bussen, tuc-tucxe2x80x99s, brommertaxixe2x80x99s vrachtautoxe2x80x99s razen af en aan. De enige manier om veilig aan de overkant te komen zijn de loopbruggen die her en der geplaatst zijn. Hier vallen ook de militairen op die met hun hand aan de trekker de constante bewegingen beneden in de gaten houden. Het is politiek onrustig. Redshirts (aanhangers komen voornamelijk uit de arme bevolking) hebben de twee mooiste wijken bezet om nieuwe verkiezingen af te dwingen en het wordt toeristen afgeraden om deze te bezoeken. Vanaf grote podia en overal opgestelde luidsprekers wordt de massa toegesproken of gezongen terwijl het leger van een afstand toekijkt.

Je zintuigen krijgen de constante stroom nieuwe indrukken haast niet verwerkt, het enige wat wel onmiddellijk opvalt is de vriendelijkheid van de bevolking en de afwezigheid van agressie die wij in ons land al als niet meer weg te denken beginnen te aanvaarden.