In het begin had ze nog gedacht dat het een grap was, maar ondertussen was het leuke er wel vanaf. Waardoor het was ontstaan en wanneer het precies begonnen was wist ze niet, maar voor haar gevoel achtervolgde het haar al maanden. Ze stond er mee op en ging er mee naar bed. Alleen als ze sliep was ze er van verlost, tenminstexe2x80xa6wie weet wat er zich xe2x80x99s nachts in haar hoofd afspeelde? Zoveel mogelijk geluid maken, luidkeels zingen, de hele dag keihard de radio aan, ook op de pc, geen middel had ze onbeproefd gelaten om het monster te verjagen. Niets leek te helpen.

Alleen de buren waren aan de deur geweest. Of het nu eindelijk eens afgelopen kon zijn met de overlast? Zoals gewoonlijk had ze bijna niets gezegd, alleen maar gekeken en geknikt. Het boeide haar ook helemaal niet wat haar buren dachten, zij moest zien dat ze er vanaf kwam, op welke manier dan ook. Misschien was het wel de schuld van de buren, hadden zij dit veroorzaakt om haar voor eens en voor altijd weg te jagen uit haar huis. Zij waren vanaf het eerste moment onaardig tegen haar geweest. Hoe langer ze erover nadacht hoe meer ze overtuigd raakte dat dit wel eens de oplossing kon zijn. Alleen hoe ze het voor elkaar gekregen hadden wist ze niet en ook hielp deze wetenschap haar niet om een manier te vinden om het irritante deuntje, dat al die tijd al in haar hoofd zat, te verjagen.

Stones would play inside her head