Voor het eerst sinds lange tijd heeft ze haar huis eventjes voor haar alleen. De ruimte blijft vertrouwt en toch.. de leegte heeft een eigen klank. Onwennig gaat ze zitten, de chaos in haar hoofd laat ze voor wat xe2x80x98ie is. Het moment koesteren, de beleving om weer eens te kunnen doen waar ze zin in heeft, zonder onderbroken te worden.
Haar blik dwaalt af naar buiten. Rook uit de schoorsteen aan de overkant blaast alle kanten op, net als haar gedachtes. Geen controle, geen duidelijke richting. Meegevoerd door de wind, oplossen in het niets. Ze heeft lang naar dit moment uitgekeken en nu het eindelijk zo ver is weet ze er geen raad mee. De lijst met onafgewerkte zaken is ellenlang, maar het begin, nu ze de vrijheid heeft, is zoek. Alsof de gedachte aan het alleen, het vrij zijn, haar bewegingen beperkt. En tochxe2x80xa6de stilte heeft een eigen klank.
Met een zucht wendt ze haar hoofd af, laat ze haar blik rusten op de leegte die voor haar ligt. Ze neemt de pen in haar handen en terwijl ze de dop losschroeft probeert ze niet te denken aan het moment dat de ruimte weer gevuld wordt met stemmen, ze haar eenzaamheid weer inleveren moet. Haar hand glijdt over het papier en ze beseft dat haar hart bijna in hetzelfde ritme klopt als de klok aan de muur, dat de ademhaling van de hond met het voorbijglijden van de tijd, steeds sneller lijkt te gaan.
Stilte is een illusie.
Geschreven in het kader van de WOW die elke 14 dagen bij Karin verschijnt. Ik heb me dit keer precies aan de 250 woorden gehouden, ook al koste het wat moeite
Marloes 
mooie wow. knap dat je je aan xc3¡lle spelregels gehouden hebt! 🙂
Het is inderdaad een hele mooie W-0-W… Al lijkt het dat jouw zin “ze haar eenzaamheid weer inleveren moet” tegenstrijdig is met wat ze voelt… maar dat is mijn interpretatie 😉
Maar ehh….maar goed dat ik de url van je log uit het hoofd weet…. via Karin had ik m niet gevonden hihi
Liefs Melody
@karin, dank je wel..;)
@Melody, het is ook tegenstrijdig, soms kun je genieten van je vrijheid, maar verlang je tegelijkertijd ook naar gezelschap..
Mooi. Een sfeerbeeld.
Heel erg mooi..
Knap gedaan.
Mooi geschreven,dat vind ik zo leuk aan de wow,soms van die verrassende schrijfsel n.a.v.xc3xa9xc3xa9n woord(die 250 woorden blijven toch wel een uitdaging)gr Dieneke
Mooi Marloes, fijn dat je nog wel meedoet met de wow.
Tja, toch blijft het een kunst om precies 250 woorden te gebruiken.. maar het is je gelukt.
Hoe gaat het eigenlijk met dat nichtje aan wie ik ooit eens 250 euro heb overgemaakt voor een kookfornuis in Latijns Amerika?
Mooi geschreven, hoor! 🙂
prachtig, mijn woensdagmoment….. heel inleefbaar 😉
Ik hou van de stilte en toch kun je je inderdaad wel eens eenzaam voelen. Je hebt de tegenstelling in de gevoelens mooi beschreven. 🙂
Ook deze wow is erg mooi verwoord!!
Vond het een moeilijk woord dit keer!
Liefs!!
Mooi!