Het is mijn zwakste kant, het vermogen om mijzelf zien. Te zien zoals ik ben. Een geheel uit verschillende factoren. Positief en negatief naast elkaar, door elkaar. Mijn spiegelbeeld draagt bij aan de verwarring. Ogen, neus, mond, zijn aanwezig maar vormen geen geheel. Wazig, als door een beslagen bril bekeken, geen vaste vorm, geen eenheid.
Te zien zoals ik ben. De drang mezelf weg te cijferen, een plek te zoeken achter in de rij. Mijzelf nooit goed genoeg vinden, gemakkelijk te overbluffen, te intimideren. Ontstaan in mijn jeugd en zonder het te kunnen benoemen mijn hele leven meegesleept. Mijn zoektocht naar de ware xe2x80x98ikxe2x80x99 steeds weer onderdrukken, bang om gevonden te worden, bang om mijn eigen leegte onder ogen te zien.
Ontdekken waar mijn nachtmerries uit voortkomen. Mijn enorme aversie tegen gesloten deuren, tegen manipulatie en achterkamertjespolitiek. De manier waarop ik mijn zintuigen inzet, meestal haarscherp maar soms troebel, door emotie gevoed. Intuxc3xaftie die mij zelden of nooit in de steek laat maar die vaak niet onder woorden te brengen is. Onderbuikgevoelens die zich een weg naar boven vreten, op lange termijn gaten slaan in mijn vertrouwen. Tekort gedaan, meegesleurd in de waanzin van de altijd maar verder, beter, sneller willende meute. Geen vertrouwen in eigen kracht, meedrijven met de massa.
Mijzelf verliezen in woorden, het geschrevene mijn eigen zwakte laten bepalen.
Mijn zelfbeeld een reflectie van hoe ik denk dat ik door anderen gezien wordt. Vervormd door de glazen kast waar ik mijzelf in te kijk heb gezet.
Marloes 
ik hoop, dat je heel snel je eigen ik, haarscherp kan zien!
Ach Lieve Loesje toch, allereerst geef ik nog maar een vette virtuele knuffel!
Die zoektocht is zo herkenbaar, heb er ook jaren mee geworsteld. Godzijdank kwam ik op het juiste moment de juiste persoon tegen. Als je meer wilt weten mail je me maar dan leg ik het je allemaal graag uit!
Ik hoop, net als Hanneke voor mij, dat het je snel goed/beter gaat! Dat je jezelf zult zien zoals ik (en vast vele webbies met mij) jou zie; Ik zie namelijk een moordwijf!!
veel liefs uit Assen!
Melody
Een zware maar mooi geschreven WOW Marloes.
Jammer toch, als mensen, die zoveel te bieden hebben, zichzelf niet kunnen waarderen zoals ze zijn.
Jee het lijkt wel of je over mij geschreven hebt 😉 ik dacht altijd dat ik de enige was die het zo voelde/beleefde.
Liefs -X-
Op heel veel punten herken ik het, dus het zal vast iets zijn waar meer vrouwen mee worstelen.
Want oef wat zijn wat kritisch voor ons zelf..
Herkenbaar ….
Latersss M
goed geschreven en begrijpen doe ik het ook maar…leren en veranderen is er toch ook ?
Ik ben hier heel erg stil van. Intens geschreven.
Dat noem ik met recht jezelf de spiegel voor te durven houden. Niet iedereen kan dat, dus mijn respect. Mocht dit geen fictie zijn dan wens ik je heel veel sterkte en hoop ik dat je nog eens een andere Marloes ziet in een spiegel.
Jij kon toch geen mooie zinnen schrijven, zei je een poosje terug.
Helder geschrven stuk!
Heel herkenbaar, ben zelf opgehouden met dat gedoe, en ben geworden die ik ben.
Gedreven, geen angst meer te falen, warm, kleurrijk, vol met kwaliteiten, alhoewel anderen dat anders zien en ervaren soms. Jammer dan, ik ken en wil niet meer als in volle bloei bestaan en daar is soms een stevige, diepgaande ‘herfst’ voor nodig, ja, dat zeker:-))
geschreven