Ze kon de chaos haast niet meer de baas. Steeds vaker vroeg ze zich af of ze wel de juiste beslissing genomen had. Waren haar plannen niet gewoon veel te ambitieus, had ze zichzelf niet veel meer kwaliteiten aangemeten dan ze in werkelijkheid bezat? Nu het er op aan kwam te laten zien wat ze in haar mars had, bleek ze absoluut niet mee te kunnen komen in deze wereld die de hare (nog) niet was.
Haar hoofd liep over van de druk die ze voelde om toch vooral bij te blijven. In haar angst om steken te laten vallen, te licht bevonden te worden, liep ze constant op haar tenen, waardoor ze juist fouten maakte die achteraf te stom voor woorden bleken te zijn en die haar onzekerheid alleen nog maar liet groeien.
Zelfs haar nachten kenden geen genade meer. Als het geen dromen waren die haar rust verstoorden dan waren het wel de uren die ze wakker lag. Piekerend in het donker, steeds weer de dag aan haar voorbij laten gaan, checken of ze ook wel overal aan gedacht had. De druk was enorm. Slaapgebrek zorgde voor een gevoel van oververmoeidheid, zo moe dat ze haar tranen af en toe de vrije loop liet. Was dit het nou? Had ze hier voor gekozen?
Ze was haar balans volkomen kwijt. Terwijl ze diep in haar hart best wist wat haar te doen stond, hield haar angst om als mislukking gezien te worden haar beslissing tegen.
Tegen beter weten in.
NB mijn bijdrage aan de wow van vorige week. Neem het vooral niet al te letterlijk!
Marloes 
Wat een ondermijnend gevoel moet dat voor haar zijn, dan hol je jezelf uit tot er niets meer rest dan instorten. (Gelukkig hoeven we het niet letterlijk te nemen, dan zou het nog veel erger zijn. :))
Gelukkig zag ik net op tijd de kleine lettertjes!
Groet,
Okxc3xa9, ik zal het niet al te letterlijk nemen. Dat het niet helemaal gaat zoals je had gedacht en misschien had verwacht, komt hier toch wel een beetje naar voren.
Ik hoop, dat je uiteindelijk toch de voor jou goede beslissing neemt.
@trui, ook niet persoonlijk nemen overigens..:)
Weer een WOW die nadreunt bij mij.
Goed geschreven.
Indrukwekkend! Meerazen in de chaos van de verwachtingen en soms gewoon willen stoppen. Herkenbaar voor veel mensen denk ik.
Een rake WOW, ik denk dat veel mensen dit soort gevoelens wel eens hebben. Vooral het beginstukje deed me aan mijn eigen onzekerheid als pas beginnend weblogster denken. 😉
wat een mooie WOW weer, gelukkig met geruststellende kleine lettertjes. :o)
Prachtig geschreven… mooi hoor de twijfel… en het overlopen van gedachte, goed gevonden…
Mooi Geschreven hoor, maar goed dat de kleine lettertjes onderaan staan.
De hoofdpersoon dreigt zichzelf helemaal te blokkeren door te weinig zelfvertrouwen. Terwijl het kennelijk helemaal niet nodig is. Maar waarom dan toch? Dit is meer dan droevig.
(ja ik heb de kleine lettertjes gelezen en ik geloof ze…bijna).
De kleine lettertjes zorgen er inderdaad voor dat je je als lezer realiseert dat er meerdere uitleg aan jouw wow mogelijk is…. gelukkig maar…. !
Wel mooi geschreven!
Liefs Melody
heel herkenbaar zo voel ik me dagelijks .en blijven vechten tegen beter weten in .