Vertrouwd, op het moment dat ik haar zag was het of de tijd had stilgestaan. Niet meer die pubers van toen, maar toch. Niet eens zo heel lang op dezelfde school gezeten want al snel hadden onze wegen zich gesplitst. Zij vertrokken naar Amsterdam en ik de wijde wereld in. Na enkele jaren kwamen we elkaar in ons geboortedorp weer tegen, allebei moeder, allebei lichtelijk gekleurd door het leven maar nog steeds dezelfde warmte als we elkaar zo nu en dan zagen. Zij hertrouwde, verhuisde en weer waren we elkaar kwijt. Tot dat ene mailtje via Schoolbank.nl

Zaterdag hebben we elkaar weer ontmoet. Terwijl ik haar te voet haast alle hoeken van Arnhem heb laten zien bleven onze monden ook niet stilstaan (de eerlijkheid gebied om te zeggen dat ik haar waarschijnlijk suf gekletst heb) Herinneringen opfrissen,oude vrienden en familieleden naar voren halen maar af en toe ook het spoor bijster zijn. Beide duidelijk bezig geweest met de analyse van ons verleden.

Haar smsxe2x80x99je las ik pas de andere dag, maar ik kon het alleen maar bevestigen. Wies, het was echt een waardevolle ontmoeting, absoluut voor herhaling vatbaar, al doen mijn voeten en mijn kaak nog steeds een beetje zeer