Sinds kort moet ik mij een weg banen door een nieuwe wereld, die van de crediteuren en debiteuren. Er wordt van mij verwacht dat ik een goede balans vind tussen inkomsten en uitgaven. Een hele klus voor iemand die nog nooit met cijfers gewerkt heeft en de grootste moeite heeft om haar eigen financixc3xabn onder controle te houden.

Met jaloezie kijk ik naar de handelingen van de boekhoudcommando die mij de fijne kneepjes van het debet/credit programma moet leren. Hij rekent sneller uit zijn hoofd dan ik machinaal,typt codes in zonder ook maar een lijst te raadplegen. Kasboeken, inkoop, verkoop, bankzaken, het hoort er allemaal bij.

Er zijn speciale codes in de boekhoudwereld die ik me nog eigen maken moet. Neem nou zoxe2x80x99n factuur. Er zijn uiterste betaaldatums, er zijn waarschuwingen en herinneringen. Sommige bedrijven lijken Oost-Indisch doof, stekeblind en totaal niet onder de indruk. Dan ga je mailen. Als dat geen reacties oplevert ga je bellen en nog eens mailen, duplicaatfacturen verzenden en nog eens bellen. Later, heel veel later kom je er dan achter dat zulke bedrijven eigen regels hanteren waarin xe2x80x98betaling binnen 14 dagenxe2x80x99 niet voorkomt of het aantal dagen gewoon vermenigvuldigen met twee. Schijnbaar mag dat in de boekhoudwereld.

Wat mij dan ontgaat (ik ben tenslotte maar een leek) is waarom ze niet even het fatsoen hebben je dat te laten weten. Hoef ik niet meer te bellen, te mailen, geen duplicaat facturen te verzenden. Kortom, houd ik meer tijd over om een eigen methode om betalingen uit te stellen te ontwikkelen. Of is dat nu weer niet de bedoeling?