Kleine dingen kunnen mij nog steeds heel gemakkelijk van mijn stuk brengen. Boosheid kan opborrelen door een woord, een zin een verkeerde blik. Nog steeds kan ik niet bevatten dat niet iedereen mijn instelling heeft wat (bijvoorbeeld) betreft werk of opvoeding. Mijn inzichten, mijn passies worden niet door de hele wereld gedeeld. Als ik mijn oogkleppen afdoe dan zie ik dat er een hele grote waarheid is die door velen op een andere manier wordt gezien. Na het ontdekken van het onderstaande filmpje hoop ik toch echt met heel mijn hart dat iedereen mijn mening deelt dat dit te walgelijk voor woorden is.
Laat deze 5e mei het begin zijn van de bevrijding van de Irakezen, vooral van deze Amerikanen die weer eens duidelijk maken dat macht in de verkeerde handen verstrekkende gevolgen heeft
Marloes
Thuis in ´t bronsgroen eikenhout
Marloes 
Wat een mooi stukje vandaag…
Oooowwww echt gatverdamme! Ik heb na wat ontplofte schapen voor de lol (hoe halen ze het in hun breinloos brein!!) niet meer verder gekeken en die kop van Busch kan ik al helemaal niet aanzien… triest hoor.
Kun je nagaan… ik bedoel natuurlijk Bush.. niet dat het wat uitmaakt overigens.
Na het lezen van je stukje sla ik het filmpje gewoon over. Ik weet al genoeg.
Tja, om verdrietig van te worden. Of nee, ik wijzig mijn mening: niet verdrietig: misselijk en pisnijdig word ik er van. En toch ook nog erg verdrietig…
Weet je, ik laat het filmpje aan mij voorbijgaan. Je hartekreet is duidelijk genoeg.