Drie jaar geleden was ik er voor het laatst. Die zondagochtend werd ik gewekt door de klokken van de Dom die de dood van mijn moeder aankondigden (alhoewel ik dat toen nog niet wist) Sindsdien ben ik er niet meer geweest. Kon ik niet meer terug. Een onzichtbare muur hield mij tegen. De stad waar ik bijzonder aan gehecht was had zijn glans verloren. Pijnlijke herinneringen hadden de mooie in het niets laten verdwijnen. Tot morgen. Mijn gevoel zegt dat het goed is, dat het wel weer kan. De eerste tekenen van genezing?
Marloes
Thuis in ´t bronsgroen eikenhout
Marloes 
Kan mij goed voorstellen dat je daar lange tijd niet bent geweest. Als het gevoel zegt dat het weer kan, dan is het goed. De verwerking van de dood van een ouder kost tijd, veel tijd.
ik snap zo goed wat je bedoelt. zo had ik ook een plek waar ik niet meer langs wilde (daar was het ongeluk gebeurd waarbij mijn oma uiteindelijk overleed), maar wel moest ivm school… pas na vele, vele jaren, kan ik er ‘gewoon’ weer langs rijden. heel soms denk ik er niet eens even aan, maar meestal nog wel. het is inmiddels 2o jaar geleden… sterkte !
Ik ben, samen met dochter, vorig weekend in Delft geweest.Wat is daar zo bijzonder aan?
Het was de laatste dag met mijn Man en kind en schoonzoon, nl. Koninginendag, voor hij de ochtend erop een hartstilstand kreeg.Fijne herinneringen aan die dag, gezellig, zonnetje en nog lekker uit eten geweest voor wij terug keerde naar Rotterdam.
Afgelopen weekend liepen wij( dochter en ik ) op die plaatsen, waar wij als laatste met z,n viertjes geweest waren, ook daar waar we koffie gedronken hadden enz. Zovxc3xa9xc3xa9l emotie’s komen er los, dat wil je niet weten!
Daarom snap ik zxc3xb3 goed wat je bedoeld!
Groetjes!
ehm, misschien dat je het een plaats hebt gegeven, en de eerste emotiestromen overwonnen hebt om er weer heen te gaan. Vergeet niet, het is jouw proces, ook al ga je nooit meer, de verantwoording ligt bij jezelf. Maw waar jij je goed bij voelt! 🙂
dikke xxxx
23 jaar geleden overleed mijn vader. Het gaat nooit meer over.
ja..
ik herken het,
de snerpende pijn gaat weg en maakt plaats voor een schrijnende zeurende pijn van missen,
sterkte op deze dag
groetjes
klaproos
Dat zijn ook hele moeilijke dingen! Fijn dat je het zo ervaart, dat betekent weer een stap in het proces dat nooit helemaal zal sluiten.
Liefs!
Goed teken. Rouwen kost tijd! Tenzij je natuurlijk zo’n leuke huisarts heb als waar ik over schreef. Dan gaat het een stuk sneller hoor.
Ik kan weinig toevoegen aan wat de anderen al schrijven. Ben alleen blij voor je dat het steeds beter gaat.
Ik kan weinig toevoegen aan wat de rest hier al schreef. Ik ben in ieder geval blij voor je dat de verwerking goed gaat (staat wel raar eigenlijk, dat de verwerking goed gaat, maar ik neem aan dat je begrijpt wat ik bedoel).
Huh, nou een proxy error die uiteindelijk (zelfs na verversen) toch geen proxy error bleek te zijn.