Trappenhuis

TrappenhuisZe wist het blindelings te vinden, het hoekje waar ze als kind zo vaak in weggekropen was. Vandaar had ze uitzicht op wat er zich beneden afspeelde zonder dat ze zelf gezien werd. Haar moeder, gekleed in haar zondagse jurk, zat meestal op de bank, een oud versleten misbaksel waar een groot geruit kleed overheen gegooid was. xe2x80x9dZo lijkt het tenminste nog watxe2x80x9d had mama gezegd. Ze rookte, soms maakte ze de een met de ander aan. Het geluid van de platenspeler gedempt. Franse muziek die ze niet verstond maar die haar vreemd genoeg altijd wel wist te beroeren. Op de lage tafel een fles wijn en een glas. Rode wijn, mama hield niet van wit. xe2x80x9cRood als de liefde, vol als de maan en rond als een vrouwenborst moet wijn zijn. Wit is voor azijnpissers die pretenderen verstand van zaken te hebbenxe2x80x9d Ze begreep niet wat mama bedoelde maar de stelligheid waarmee het gezegd werd was voldoende. Het vreemde licht dat alleen xe2x80x99s avonds werd aangestoken, gaf een vreemde gloed aan de haar zo bekende kamer. Soms stond mama even op, liep richting raam en verdween dan uit het zicht. Een enkele keer hoorde ze kort daarna een stem vragen hoeveel het koste. Vijftien gulden voor 20 minuten, als het je eerste keer is zeven vijftig voor 10. Vaste prik. Ze kende de prijzen uit haar hoofd.xe2x80x9d Je kunt je in de ruimte onder het trappenhuis uitkledenxe2x80x9d Terwijl ze van bovenaf toekeek hoorde ze hoe de knop van de zonnebank werd omgedraaid.

Mijn bijdrage voor deze week. Ik moet toegeven dat het er erg moeilijk mee had. Eigen schuld…

Advertentie

19 gedachten over “Trappenhuis

  1. Het was wel een wow onderwerp waar je even over moest nadenken inderdaad.

    Maar je hebt een schitterend verhaal gemaakt. Ik dacht echt dat er een rood lampje ging branden ipv een blauwe haha. Heel goed!

  2. ik vond het ook een lastige, net als die voordeur, heb ze dus ook ff overgeslagen.
    maar, ondanks dat je het moeilijk vond, heb je d’r een mooie wow van weten te maken !

  3. Helemaal op het verkeerde been gezet. Wat een leuke wending aan dit trappenhuisverhaal.

    Marloes, bedankt voor de thema’s die je elke keer aandraagt. Ze prikkelen me om goed na te denken over de kant waarop ik het zal benaderen. Ik geniet er elke 14 dagen opnieuw van.

    Annemiek

  4. @Annemiek, mijn grootste vreugde haal ik uit het feit dat zoveel lezers actief meedoen. De bedenker van dit initiatief was ik niet, maar ik ben wel blij dat ik het heb voortgezet. Het prikkelt mij ook elke keer weer om iets goeds neer te zetten.

Geef een reactie

Vul je gegevens in of klik op een icoon om in te loggen.

WordPress.com logo

Je reageert onder je WordPress.com account. Log uit /  Bijwerken )

Facebook foto

Je reageert onder je Facebook account. Log uit /  Bijwerken )

Verbinden met %s