Vingers als staal, ijskoud en onbuigzaam proberen knopen door de daarvoor bestemde gaten te duwen. De muziek in haar oren, steeds weer een herhaling van hetzelfde, laat de stemmen in haar hoofd naar de achtergrond verdwijnen. Haar intens witte gelaat met die veel te grote ogen, steekt schril af bij de zwarte capuchon die ze ver over haar gezicht heen trekt. Ze loopt richting woonkamer. Haar moeder zit met haar rug naar de deur te turen op het scherm, laat haar vingers af en toe vliegen over de toetsen. xe2x80x9cIk gaxe2x80x9d zegt ze. De vrouw in de kamer reageert niet. xe2x80x9cIk gaxe2x80x9d herhaalt ze, harder nu. Even draait de vrouw zich om. xe2x80x9cOh..ok. ben je voor het eten thuis?xe2x80x9dVoordat ze de zin helemaal uitgesproken heeft ze haar gezicht alweer gericht op het scherm. Ze neemt niet eens de moeite om te antwoorden, het zou niet worden gehoord weet ze uit ervaring.xe2x80x9dIk gaxe2x80x9dherhaalt ze nog eens, meer voor zichzelf. Ze kijkt de kamer rond, zoekend naar iets waarvan ze weet dat ze het niet vinden zal. In de hal blijft ze nog even staan, met gesloten ogen inhaleert ze nog een keer de bekende geur. Thuis. Als ze langs de trap loopt glijdt haar hand automatisch langs de leuning. Bij de kapstok verbergt ze haar gezicht een seconde in de enige jas die er nog hangt . xe2x80x9cDag papxe2x80x9d fluistert ze. xe2x80x9cTot zoxe2x80x9d
Resoluut opent ze de voordeur. Het is maar een korte wandeling naar het station. In de verte nadert de trein.
Vind ik leuk:
Vind-ik-leuk Laden...
Gerelateerd
Marloes 
Mooi geschreven!
Het zou je maar gebeuren……
Goed geschreven!
Oew, recht naar mijn hart toe!
Mooi, mooi, mooi!
En mooi triest…
Pleaze keep it up!
En – voor mijzelf vond ik ’t leuk dat ik bij de moeder en de toetsen eerst aan een piano dacht en niet aan een computer (-:
He jakkes, gaat ze nou iets heel definitiefs doen? Triest stukje eigenlijk, maar wel mooi ook weer.
Ik word er een beetje koud van. In gedachten zie ik een Franse film in zwart en wit, trieste gezichten, een afstandelijke omgeving van waaruit geen ontsnappen mogelijk is.
ow bah, gaat ze springen? Ik hoop het niet, hoe luguber ijzingwekkend geschreven dit!
Zo. En dat bij het wakker worden. Wat weet jxc3xadj veel te beschrijven in een paar woorden. Petje af.
Huiveringwekkend geschreven Loes. Het maakt me nieuwsgierig naar de afloop.
Wat een goed geschreven WOW. Ik krijg er rillingen van.
Het slot roept huiveringwekkende beelden op. Terwijl daar eigenlijk geen expliciete reden voor is: misschien woont pap alleen maar in een andere stad na de scheiding. Toch roept bij mij het eraan voorafgaande onweerstaanbaar die beelden op. (komt misschien ook doordat ik zelf nog een verhaal heb liggen met een dergelijk voorval)
een erg mooie wow !
Heel knap, Marloes, heel treffend ook. Prxc3¡chtig !
Dit verhaal is gruwelijk mooi.
“Bij de kapstok verbergt ze haar gezicht een seconde in de enige jas die er nog hangt . xe2x80x9cDag papxe2x80x9d fluistert ze. xe2x80x9cTot zoxe2x80x9d.
“haar hand glijdt automatisch langs de leuning.”
Wat kan jij toch prachtig beeldend schrijven.
Ik doe ook weer mee:) Vanavond ga ik eens bij iedereen neuzen, heb er door een boel drukte nog even geen tijd voor gehad 😦
http://filosofietje.web-log.nl/mijn_weblog/2007/10/wow_voordeur.html
mmm, ik heb het inderdaad te druk.. zet ik mijn link bij het verkeerde stukje… sorry!
Wat een prachtig verhaal! Geweldig mooi geschreven!
mooie wow marloes, veel zeggen met weinig woorden, mijn complimenten.
groetjes esther, ik heb nog een week he? ik ga mijn best doen hoor.
Naar slot, wel goed geschreven.
Een naar slot omdat het mij teruwerpt naar 9 jaar geleden en mij werd verteld dat man voor de trein was gesprongen.
Al met al kan het ook zijn dat z naar haar vader gaat, de ouders zijn gescheiden ofzo:-))
Beklemmend, en ik wil weten hoe het afloopt. Heel aangrijpend en met veel gevoel neergeschreven.
Beklemmend, en ik wil weten hoe het afloopt. Heel aangrijpend en met veel gevoel neergeschreven.