Onder de brug loopt een vreemde dikke pijp die aan alles wat zwemt de doorgang verspert. Eenden en waterkippen nemen die horde met gemak, maar voor een jonge zwaan is het toch net iets minder makkelijk. Gisteravond zat hij er met zijn vader, moeder en de rest van de kroost hadden wel de horde genomen naar de andere kant van de brede sloot. Heen en weer, heen en weer, zo neuriede ik mee met de beweging die ze maakten.. Hij heeft in ieder geval nog een papa die een beetje op hem let dacht ik nog voor ik mijn weg vervolgde.

Heel vroeg vanochtend begon het er toch iets minder rooskleurig uit te zien. Nog steeds zwommen ze heen en weer, maar nu begon ook vader zich zorgen te maken. Hij riep duidelijk om zijn vrouw. Moeder en de rest waren net weer op weg naar de brug toen ze zijn getoeter in de gaten kreeg. Met de vliezen in een hoge versnelling stoof ze naar hem  toexe2x80xa6om netjes aan haar kant dezelfde bewegingen te gaan maken, gevolgd door, jawelxe2x80xa6der rest van de kroost. Met bezwaard gemoed toog ik weer richting huis.

Vanmiddag besloot ik nog maar eens een kijkje te nemen. Een menigte van zon man kind en vrouw of 10 hadden zich al aan de kant verzameld. Nu zat het arme jong alleen. Vader (de overloper) had hem lekker laten zwemmen waar xe2x80x98ie zwom en was onder moeders vleugels gekropen. De hele familie zat verderop in het gras het verenpak glad te strijken. Ze keken niet meer op of om naar het luid piepende jong.

Inmiddels was er iemand zo bijdehand om de brandweer te bellen. Nog voor de redders in nood, gehesen in waterbestendige pakken, ook maar enigszins in de buurt konden komen, hield het jong het voor gezien en met een hoop gespetter en gewapper met vleugels nam hij de benen.

In de hoogste versnelling ging hij op zoek naar zijn familie die overigens ook alweer uit het zicht verdwenen waren. Vlak bij de volgende brug had hij de aansluiting weer gemaakt.
De moraal van dit verhaal? Laat je door geen pijp tegenhouden want voor je het weet ben je een stervende zwaan.