xe2x80x9cZe moest eens weten hoe boos ik op haar benxe2x80x9d Telkens als ik aan haar denk (en dat is vaak) schiet dit zinnetje door mijn hoofd. Ze is niet het type dat in zeven sloten tegelijk loopt, maar deze actie laat mijn moedergevoelens, met name de angst die ik heb dat je kind iets overkomt, continue overuren draaien. Vorig jaar had ze het al aangekondigd. Met vrienden op vakantie, kamperen in Ierland. xe2x80x9cLeukxe2x80x9d was mijn eerste reactie. Tot vlak voor vertrek bleek dat ze geen camping besproken hadden maar xe2x80x98wildxe2x80x99 zouden gaan. Al onze vragen kregen hetzelfde antwoord. xe2x80x9cDat zien we dan welxe2x80x9d Het enige dat we zeker weten zijn de heen en terugreis die ze via onze pc geregeld heeft. Ik kijk dagelijks op de buienradar of ze tenminste droog zit, niet dat ik daar iets aan heb, ik weet namelijk niets eens waar ze zit.
xe2x80x9cJullie gaan me ook niet bellen hoorxe2x80x9d waren haar laatste instructies. xe2x80x9cik betaal me nu al suf aan mijn telefoon. Gesprekken naar Ierland kan ik daar niet nog eens bij hebben .xe2x80x9d Was dit niet waar mobiele telefoons voor uitgevonden zijn? Om ze vooral te gebruiken als je op welke andere manier dan ook onbereikbaar bent?
Fijn hoor dochter, ik hoop dat jij in ieder geval van je vakantie geniet. Ik zal pas gerustgesteld zijn als ik de 19e je stem weer hoor via onze eigen vaste telefoon. Nu alleen nog maar hopen dat geen bericht in ieder geval goed bericht betekend.
Marloes 
De geschiedenis herhaalt zich altijd en overal. Voor mij niks nieuws onder de zon en dus zijn jouw gevoel en haar reacties voor mij heel herkenbaar. Maar het komt telkens weer op zijn pootjes terecht, want je weet toch zeker wat je al die jaren aan haar hebt meegegeven? Nou dan….
@Rob, stapelgek word ik er van. Ze is echt geen minuut uit mijn hoofd.Ze staat zeker stevig op haar benen, maar weten wij welke idioten ze tegenkomt?
Dat is het nu juist……. je vertrouwt je kind wel maar de wereld daarom heen niet 🙂
Hoe vaak kan ik dat hier thuis nog zeggen?
Begin Augustus weer terug?
Mijn vak begint de 13e augustus…. wat afspreken in die tijd met jou?
Moeten hoognodig bijbeppen meis!
@ Marloes:
Mijn drie dochters wonen al jaren in Amsterdam en gaan daar bij nacht en ontij over straat. Ja, wat moet ik dan hier in het verre Zuid-Limburg? Ik heb het uit handen gegeven en in vertrouwen. Meer blijft er niet over. Zo simpel is het in feite wel, maar soms, dat moet ik erkennen, nog best wel eens lastig.
Ik kan me voorstellen dat je bang bent. Sterkte! En ja, ze lopen inderdaad niet in 7 sloten enz. Dat weet je wel, maar het voelt anders!
Ik zou haar een sms’je sturen en hopen dat ze er eentje terugstuurt. Dat kan Bruin toch wel trekken. Of zou je dan laaiende ruzie krijgen bij terugkomst?
Bij ons in de familie bellen we niet maar sturen bij aankomst of herlocatie een sms-je. Dat zijn de kosten niet en de achterblijvers kunnen gerust slapen. Suggestie voor volgende vakantie? Wil je wel geloven dat mijn moeder tegenwoordig meer op reis gaat dan ik?
Ja, ja, Marloes, een moederhart…
Fijne vakantie enne gewoon even bellen, zgn om te zeggen dat je zelf weg gaat. “Dag dochter!” 😉
Liefs Hanneke.
p.s. waar blijft Samba Pa Ti nou?
Ciao Bella!
Pfft, dat lijkt me idd erg moeilijk. Loslaten schijnt dat te heten. Mijn oudste dochter is niet eens op kamp gegaan gelukkig. Ze is nog maar zeven …
O ja, dat was ik nog vergeten. Een fijne vakantie in Bella Italia en vooral een goeie reis heen en terug. Arriverderci!
sms’jes zijn toch niet zo duur?
Herkenbaar Marloes. Ik had ook zo’n kind waar ik af en toe zo boos of bezorgd over was dat ik het gevoel had dat het nooit meer over zou gaan.
Maar het kwam allemaal goed.
Adem in… adem uit…
Annemiek
Nou, ik kan best begrijpen dat dit je helemaal niet lekker zit en dit heeft niets, maar dan ook niets met loslaten te maken! Even een sms-je is toch niet zoveel moeite!kinderen zijn wat dat aangaat zo makkelijk, zij begrijpen gewoon niet dat je je zorgen maakt, net wat je zegt, je weet nooit wat voor rare snuiters ze tegenkomt! Dus nee, niet zo gek!Sterkte!
Groetjes!
Natuurlijk begrijpen kinderen dat niet. Dat komt omdat ze eigenlijk geen kinderen meer zijn.
Wat is dat toch met ouders? Laat toch los. Het komt goed. Je hebt er toch een goed kind van gemaakt? Moet ze dan tot in lengte van dagen blijven sms-sen? Mijn moeder was ook zo’n zorgenmaakster. Tot de dag dat ze stierf en ik al vijftig was. Gek werd ik ervan.
En straks is ze wat ouder en gaat ze meer sms-sen dan je lief is. Komt vanzelf.
@Cornette. Sorry, dat ik even op jou reactie reageer. Dit heeft niets maar dan ook helemaal niets met loslaten te maken!! Ik heb zelf ook grote kinderen, die gelukkig wel begrijpen, dat het belangrijk is om even te laten weten dat het goed gaat, of dat je goed aangekomen bent!Nee, ik ben gxc3xa9xc3xa9n zorgenmaakster en ik weet zeker dat Marloes ook niet zo in elkaar steekt!!!!Zo, dat moest ik even kwijt.
aafsjpraok mit kinger; eine keer inne waek ein belletje, biejveurbeeld in ’t weekend of vriedigmiddig veur ’t weekend begint..of ’t noe ein dochter of eine zoon is..’tmaakt nieks oet!.bes belangriek…en idd ,’t haet nieks mit loslaote te maake. ich hxc3xb6b eine zoon in Hilversum, en es ich hem vriedigs per xc3xb3ngeluk vergaet,dan belt hae mich op”mam, waorxc3xb3m hxc3xb6bsse neet gebeld? bes belangriek..heel aeve contac..!! succes…en neet prakkezeere..laef ’t laeve, dien kinger zeent dien produc..en ’t keump good!!