Meer dan een uur heb ik met mijn mond wagenwijd open op de tandartsstoel gelegen. Na 10 minuten bleek het gebruik van een verdoving toch raadzamer omdat ik ondertussen al meerdere malen bijna het plafond had geraakt. Spuitje links, spuitje rechts en hakken maar.
Nu, uren later, komt pas langzaam het gevoel in mijn lippen terug en lijken mijn kaken permanent verkrampt te zijn. Gelukkig heb ik dan een dochter die me het volgende smsxe2x80x99je stuurt: xe2x80x98Aangezien ik morgen thuis kom, kunnen jullie wel even een doos tampons voor mij halenxe2x80x99
Mijn antwoord : ik zal het aan je vader doorgeven.
Daar knapt een mens meteen weer een beetje van op, een beetje zei ik he?
Marloes 
hahaha, en? Is hij ze gaan halen? Jammer dat het met zo’n verdoving altijd moeilijk lachen is. Ik hoop dat hij snel uitwerkt.
Ha, ha, en heeft hij het goede doosje meegebracht?
Hoe is het nu met je kaken?
Meestal doet de tandarts tampons in de mond bij een fikse behandeling. Had die maar mee naar huis genomen.
Leuk hxc3xa8 zo’n verdoving. Vooral als je gaat proberen iets te drinken voordat het leven weer volledig in de lippen is teruggekeerd: je hebt gegarandeert de lachers op je hand.
whahaha, lekker dan, ik ben nu eigenlijk wel benieuwd wie die dingen gehaald heeft? En hoe is het met jouw mond marloes?