Oude trut

Heel even dacht ik dat alle leed geleden was. De laatste paar maanden verliepen, op een enkel incident na, redelijk moeiteloos tot vorige week. In een klap weer terug bij af. Waanzinnige hoofdpijn, in mezelf gekeerd, duizelingwekkende ritjes in de emotionele achtbaan. De zonnige paasdagen zijn aan mij voorbij gegaan. Geen zin in buiten, geen zin in binnen, geen zin. Besluiteloos onmachtig, machtig besluiteloos. Uren gaan voorbij zonder dat de minuten indruk maken

Zappend liggen op de bank, huilen zonder aanleiding of juist met. The sound of music is goed voor liters vocht. The sound of Music,xe2x80xa6gadsamme! Het idee om toch maar eens bij de huisarts naar hormonen te vragen is gevaarlijk aanlokkelijk, komt steeds vaker boven. Gewoon mezelf weer kunnen zijn (wie of wat dat dan ook wezen mag). Vrij zijn van de balast die mijn schouders omlaag drukt en mijn mondhoeken laat hangen. Kleine hindernissen worden enorme bergen. Elke opmerking een persoonlijke aanslag. Langzaam maar zeker verander ik in een zeurende oude trut.

Advertentie

15 gedachten over “Oude trut

  1. Ik weet precies waar dit over gaat en ik wil je wel vertellen wat ikzelf er met succes aan heb gedaan. Maar dat doe ik dan liever op een mailtje. Zeg maar of je gexc3xafnteresseerd bent of niet. In ieder geval wens ik je veel sterkte!

  2. Pillen in het algemeen: ik was er faliekant tegen (een paracetamolletje daargelaten). Uiteindelijk 2 jaar aan de antidepressiva gezeten. Wat ben ik blij dat ik het gedaan heb.

    Jezelf zien veranderen in een zeurende oude trut, of in wat dan ook, is geen genoegen. Voor jou niet, voor je kinderen niet, voor je man niet.

    Ik zou zeggen: ga halen die pillen!

  3. @ Rob, ik zou voorzichtig zijn als ik jou was…..:o)

    @ Roos, mee eens. Als ik mezelf als niet eens meer herken hoe moeilijk moet het dan voor anderen zijn die niet eens weten hoeveel last ik hier van heb?

  4. Ik vind je lief, Marloes, hoe je ook bent. En ook dit hoort bij jou… het hoort bij waar je lichaam mee bezig is.

    Maar als het je zou helpen, zou ik toegeven & die pillen gaan halen… moeilijk meissie. Sterkte!

  5. Voor mij is het iets te vroeg om enig advies in die richting te geven. Ik kom tegen die tijd wel bij jou aankloppen :-S

    Maar ik wens je veel sterkte!! Volgens mijn mams valt het allemaal mee, achteraf….

  6. Wij mannen zijn wel de laatste die een goed advies kunnen geven. Maar ik geloof nooit dat je een zeurende oude trut zal worden. Dat zit nu misschien even in je. Maar ooit is dat over en ik heb wel eens van een bevriende homeopaat gehoord dat vrouwen daarna veel sterker, vrolijker en levenslustiger uit de strijd komen. Als dat zo is, zal het voor jou ook zeker gelden.

    Sterkte Marloes.

  7. Nou Rob, dat geloof ik niet. Je omgeving kan je wel beinvloeden maar je maakt je eigen leven. Het zou wat moois zijn als wij wat zouden worden door anderen.
    Marloes wordt geen zeursok, omdat dat op de lange duur gewoon niet in haar aard zit. Dat denk ik op grond van de stukjes die ik gelezen heb.

  8. @ Rob, ik geloof dat ook niet helemaal. De liefste kinderen veranderen in ware monsters gedurende de pubertijd. De overgang en de fase die daar aan vooraf gaat zijn daarmee te vergelijken. Mijn pubertijd was ook bijzonder heftig en dus krijg ik nogmaals een koekje van eigen deeg.

Geef een reactie

Vul je gegevens in of klik op een icoon om in te loggen.

WordPress.com logo

Je reageert onder je WordPress.com account. Log uit /  Bijwerken )

Twitter-afbeelding

Je reageert onder je Twitter account. Log uit /  Bijwerken )

Facebook foto

Je reageert onder je Facebook account. Log uit /  Bijwerken )

Verbinden met %s