Luisterend naar Nina Simone probeer ik de steen in mijn maag weg te werken. Voor het eerst in mijn leven zal ik morgen met mijn ergste eigenschap geconfronteerd worden. Non-vergevingsgezindheid. Onder begeleiding van een maatschappelijk werker zal ik met de billen bloot moeten en mijn frustraties op tafel moeten leggen. Confrontaties ging ik tot nu toe steeds liever uit de weg, maar ik bleef wel altijd trouw aan mijn principes. Je moet van goeden huize komen wil je mij van mijn standpunten afbrengen. xe2x80x9cEen echte vrouw (volgens de man), nooit je ongelijk toegeven, al slaat het je in je gezicht.xe2x80x9d
Morgen zal echt blijken of ik kan incasseren, uitdelen heb nooit moeite mee gehad.
Marloes 
met de billen bloot blijkt achteraf vaak minder erg dan we vooraf vermoedden…. en misschien heb je nog wat aan blz 12/13 hier http://www.avatarepc.com/html/integrity(dut).pdf
Misschien moet je wel iets aan de scherpte van jouw principes doen (met de nadruk op iets), want dan wordt het vergeven toch gemakkelijker. Het is slechts een gedachte, hoor, die gemakkelijker is uitgesproken dan in de praktijk gebracht. Maar wel, denk ik, het proberen waard.
Het vereist wel moed om eerlijk naar jezelf te kijken, te praten over van alles en nog wat en kritiek te incasseren. Fouten toegeven en ongelijk bekennen is heel lastig. Maar je groeit er wel van.
Succes Marloes, een maatschappelijk werker zet je hard aan het denken, is ook mijn ervaring.
Confrontaties ging je uit de weg, maar je had geen moeite met uitdelen.
Dat rijmt niet.
Alles er in een keer uitgooien kan ook erg opluchten, succes ermee.
@ mack, kunnen en doen zijn twee totaal verschillende dingen
Vergeven, tja, ik doe het vrij makkelijk denk ik. Maar er zijn een paar dingen waar ik me niet overheen kan zetten. Ik zie het probleem daarvan niet zo. Het zit me niet in de weg verder, alleen als ik er af en toe aan herinnerd wordt dan laait het op.
@ Lennard, dan kun jij je vast mijn frustratie voorstellen als het zich elke dag voor mijn neus afspeelt?
Er is toch helemaal niets mis mee om je ongelijk eens toe te geven Marloes. Zoiets zal je sieren en je komt er zoveel sterker uit (weet ik uit eigen ervaring).
Kun je na gisteren nu wel incasseren of was het te confronterend?
Succes ermee.
Ik ben benieuwd hoe je het ervaren hebt? En hoe je er nu over denkt?
Ik sluit me aan bij Peet. En heb ook nog een klein adviesje (wat ik zelf ook steeds probeer – met de nadruk op probeer – te volgen): Nicht xc3xa4rgern, nur wundern… Misschien komt er ooit een moment dat we milder worden…
Overigens: ik herken vaak veel van jou in mij, maar ik ben volgens mij wel vergevingsgezind. Denk ik…
Een goed gesprek is nooit weg, hoop dat het voor jou een dan ook echt een goed gesprek was! Viel het mee? Heb je er veel aan gehad?