We worden zo meteen op de Nieuwjaarsborrel verwacht. Twee deuren verder hebben ze een spontane bijeenkomst geregeld met glxc3xbchwein en chocolademelk. De trieste lucht maakt het niet echt aantrekkelijk om buiten onder een carport samen met je buren op het nieuwe jaar te toasten. Vuurkorf of niet, het blijft nat pokkeweer. Ik ben opstandig.
Vanochtend kwam ik bij funda een huis in mijn moeders straat tegen en ik werd meteen weer overvallen door een ongekende heimwee. Nu loop ik al de rest van de dag met een knagend gevoel in mijn maag, onvrede, irrationele boosheid. Zo lang de kinderen nog thuis wonen gaan wij hier niet weg, maar op het moment dat de laatste de deur achter zich dicht trekt staan de verhuisdozen klaar en vertrekken wij weer zuidwaarts.
There is no place like home
Marloes 
Je roots blijven altijd trekken, je zit nu in ieder geval al in Arnhem-zuid, dat is toch al iets met het zuiden.
Hahaha, wat kun je soms lekker tekeer gaan..!
Had nu maar niet in die Funda gekeken, suffie..! 🙂
Je zou denken dat je hier wel onderhand gewend zou zijn. Maar zo zie je maar weer, het bloed kruipt waar het niet gaan kan.
Zo’n heimwee naar vroeger?
Ik vind het moeilijk om jouw hang naar het verleden te begrijpen. Mijn motto is altijd: La vida es asxc3xad (ofwel het leven is hier, nu) en niet in het verleden.
Kun je genieten van het leven nxc3xba?