U zou zomaar kunnen denken dat ik het uit mijn duim zuig, maar niets is minder waar. Mijn kapper, de zaak waar ik zomaar naar binnen loop als ik op woensdagochtend mijn haar met geen gel meer in fatsoen krijg, die kapper zal nooit meer hetzelfde zijn. Normaal gesproken is mijn kapper een oase van rust zo vroeg op de ochtend. Vanochtend was de zaak echter overgenomen. Twee licht bejaarde zussen waarvan er een stokdoof was. xe2x80x9cZe heeft haar gehoorapparaat niet inxe2x80x9d werd met grote regelmaat geroepen. Tussen het paffen en theedrinken door werd de hele wereld en die van Arnhem in het bijzonder besproken op zoxe2x80x99n luide toon dat ze het vast en zeker zelfs buiten gehoord moeten hebben . Als u bedenkt dat, wat ooit mijn kapper was, zich op de eerste verdieping bevindt dan weet u over welk volume ik het hier heb. Alsof dat niet genoeg was, doken even later ook een dochter en schoonzoon van een van de dames op waarna het kwartet klaar was voor de wasbak en de schaar. Met open mond heb ik zitten luisteren hoe dochterlief de kapster instructies gaf over het te knippen model van haar man. Hij, ergens in de 40, liet het allemaal over zich heengaan, de Jandoedel. Het oorverdovende geschetter nam geen einde. Zelfs de kapsters gingen van lieverlee steeds harder praten waardoor er een kakofonie van geluid door de ruimte galmde. Op zulke momenten heb ik maar van twee dingen spijt. Dat ik zonder bril geen moer zie en dat ik geen camera heb in mijn mobieltje. Mijn kapper zal echt nooit meer hetzelfde zijn