Memorie, het woord is bijna zelf in vergetelheid geraakt. Vervangen door herinnering. Zelfde betekenis, minder hoekig. Het rolt over je tong, net als de herinneringen die het oproept door je hoofd golven. Warme zachte of koude harde gebeurtenissen. Langzaam maar zeker worden ze opgebouwd. Ze kennen geen klassenverschil, maken geen onderscheid. Er is voor niemand een ontkomen aan. Wij zijn geen heer en meester, beslissen niet wat verborgen blijft of wat zo nu en dan boven komen mag.
Sommigen achtervolgen ons, spelen met onze emoties, maken bang, verdrietig of juist heel blij, terwijl anderen diep in de spelonken van ons geheugen verborgen blijven, tot een gebeurtenis, een geur een gebaar hen weer boven brengt, ons in verwarring achterlatend. Ook wat wij met grote regelmaat zelf even bovenhalen om te koesteren en dan voorzichtig weer op te bergen bepalen wij niet zelf. Zelfs die momenten worden bepaald door invloeden van buitenaf.
Soms kleuren wij hem zelf een beetje bij, zien hem door beslagen glazen. Poetsen we hem hier en daar een beetje op, halen de scherpe kantjes er van af en toch blijft de originele versie altijd een rol spelen op de achtergrond. In samenspraak met anderen kunnen ze zelfs totaal van samenstelling verschillen. Iedereen bekijkt een gebeurtenis nu eenmaal met andere ogen, geeft er een andere betekenis aan. Wie weet schrijf ik ze ooit nog eens op, al die herinneringen uit mijn verleden Hier en daar ingekleurd, maar gezien door mijn ogen. Zou iemand ze wel willen lezen, mijn memoires?
Vast wel, Marloes! Je bent al ene grote schare fans aan het verzamelen, in ieder geval 🙂
Het verbaast me steeds weer dat mensen hier blijven terugkomen Moon, ik ken legio loggers die veel en veel beter schrijven dan ik.
Iemand die jouw log volgt doet dat zxc3xa9ker, Marloes.
Ik zou best wel een eerste druk willen hoor..! ;P
Ik zou er niet genoeg van kunnen krijgen!
Nou, daar ben ik zeker voor in, zeker als je ze zo ritmisch weet te verwoorden als dit log, dat bijna leest als een gedicht, maar misschien was dat ook wel jouw bedoeling. En….onderschat jouw eigen schrijverschap alsjeblieft niet!
Meid als je een boek uitgeeft zal ik een van de eersten zijn die het wil kopen, dus leef je maar uit fans genoeg!
De jouwe zeker wel…
Ik zou ook wel mijn memoires willen schrijven. Maar niemand zou me geloven, te absurd…
En ineens is er weer die ene log, welke alle andere schrijfsels even in de schaduw stelt.Deze log heeft -meerwaarde- en daar houdt bespiegelaar het maar even bij !!!
@ de P, dat maakt mij dan wel weer heel nieuwsgierig, dus hup….in de pen.
@ Bespiegelaar, mijn dank is groot.
ik kom ze lezen marloes!