Eenzaamheid

Zomaar, heel plotseling , gewoon tijdens een huis- tuin en keukengesprek kan het me overvallen. Ik trek me terug, zie het huis hoe het eens was, herinner me details die onopvallend belangrijk voor me waren, voel ik hoe het ons omarmde. Op zulke momenten brandt de heimwee achter mijn ogen. De grote eetkamertafel waar, in uitgetrokken staat, makkelijk 10 mensen hun plek vonden. De lamp in de slaapkamer van mijn ouders die tot op de laatste dag is blijven hangen. Het verlangen naar huis, naar vroeger en mijn jeugd, intens hevig, bijna pijnlijk. Als ik tranen de vrije loop laat is er geen ontlading. Verkrampt ingehouden verdriet verstijfd mijn lijf.

Eenzaamheid kent vele facetten

Advertentie

0 gedachten over “Eenzaamheid

  1. En hoe gelukkig mag je je zelf prijzen dat je met zo’n gevoel kunt terugdenken aan die tijd.

    En hoe lekker is het soms om je in dat verdriet te wentelen. Want dan ben je, hoe pijnlijk ook, txc3xb3ch weer even terug bij hen. Bij dat gevoel en in die tijd. Deze momenten blijven komen, he?

  2. Een steuntje in de rug, marloes?? Wie kent deze gevoelens niet, ze overvallen je en je denkt, verleden tijd, volkomen verleden tijd. Maar gelukkig is er de herinnering en het web-log. Zo kunnen we op de zondag je gevoelens samen delen.

  3. @ Cornette, als je geen “thuis” meer hebt en alle mensen die je dierbaar waren zijn overleden wordt pas duidelijk hoe diep de liefde ging.

  4. @ Cornette, als je geen “thuis” meer hebt en alle mensen die je dierbaar waren zijn overleden wordt pas duidelijk hoe diep de liefde ging.

Geef een reactie

Vul je gegevens in of klik op een icoon om in te loggen.

WordPress.com logo

Je reageert onder je WordPress.com account. Log uit /  Bijwerken )

Facebook foto

Je reageert onder je Facebook account. Log uit /  Bijwerken )

Verbinden met %s