Hoe tolerant ben ik eigenlijk? Dat vraag ik me al af sinds Plato het woord tolerant koos voor de wow van twee weken geleden. Ik was de eerste die alles wat ook maar riekte naar Poolse nationaliteit hoogstpersoonlijk ons land uit wilde schoppen nadat onze auto gejat was. En dat terwijl ik niet eens wist of het wel Polen geweest waren. Allochtonen storen me niet, maar er wonen ook geen in mijn directe omgeving Homoxe2x80x99s en lesbiennes ken ik genoeg, maak ik me niet druk om. De dominee van 4 deuren verder irriteert me enorm, maar meer omdat het een onhebbelijke zak is en niet om zijn religie. Mensen die twee zitplaatsen innemen in de bus zou ik het liefst ter plekke een grote rode kaart voor hun gezicht houden, net als jongelui die hun vuile poten op de stoelen tegenover hen leggen. Maar is dat dan intolerant? Je zou haast denken van wel gezien de reacties als je ze er op aanspreekt
Is het eigenlijk wel mogelijk om je eigen tolerantie te meten? En waaraan meet je die dan. Is het niet zo dat hij alleen zichtbaar is voor anderen? Misschien kan iemand van mijn lezers, die mij ook daadwerkelijk kent wel opheldering verschaffen.
Hoe tolerant ben ik dus?
Marloes 
Helaas kan ik je hier geen antwoord op geven want wat jij misschien niet tolereert keur ik misschien weer wel goed ik denk dat dat juist de varixc3xabteit is in onze samenleving,dus aan mij heb je ook niks.
Volgens mij hangt je tolerantie af van je normen en waarden, visie op de maatschappij en bladiebla. Maarre…is er nergens op internet een psychologisch testje te vinden waar je je tolerantienivo kan testen? Van de andere kant: waarom zou je eigenlijk???
Hoe het met jouw tolerantie gesteld is, kan ik niet goed beoordelen. Al lijkt mij dat je je gewoon ergert aan mensen die zich niet houden aan de normale fatsoensnormen, maar dat heb je dan gemeen met heel veel anderen. Tolerantie is vaak onverschilligheid. Ik tolereer bijv. dingen die ver van mijn bed plaatsvinden iets gemakkelijker dan dingen die zich onder mijn neus afspelen. E.e.a. heeft ook te maken met hoe je zelf in het leven staat of hoe je karakter is. Ben je een Pietje Precies, dan tolereer je niet dat iemand anders alsmaar te laat komt op afspraken. Ben je daarentegen zelf een gemakzuchtig mens, dan kan het je waarschijnlijk niet veel schelen.
Maar misschien bedoel je dat niet helemaal, Marloes?
Tolerantie is toch niets anders dan het kunnen verdragen dat mensen anders zijn en denken dan jezelf, ook als zich dat in je eigen levenssfeer en leefomgeving afspeelt? Waar jij het over hebt, zijn uitingsvormen ervan, gedrag en dat is een ander verhaal. Daar mag je toch wel de maat op nemen, hoewel er natuurlijk altijd grensgevallen zijn?
Rob heeft, zoals wel vaker, het juiste commentaar. Wijze man.
Dat die dominee een onhebbelijke zak is, kan ook komen door zijn religie. Daar heb je misschien nog niet aan gedacht, duus ben je hele tolerant.
Tolerant zijn betekent niet dat je asociale mensen maar over je heen moeten laten lopen.
Ik kan de vraag of jij tolerant bent niet beantwoorden, maar ik vind niet dat je alles moet tolereren. We moeten juist grenzen stellen aan onfatsoenlijk en hufterig gedrag om dit land een beetje leefbaar te houden.
Mijn tolerantie wisselt met de dag, Marloes.
Maar mijn Argusogen behoeven geen bril, dat kan ik je wel vertellen…
Wij zijn heel lang onverschillig gebleven voor de hufterigheid (ook die van de kutmarokkanen), wat door (te veel)sommigen is uitgelegd als tolerant. Nu willen we maatregelen, en zijn we ineens intolerant.
Joh, tolerant is ook maar een woord. Doe nu maar wat je goeddunkt en laat anderen praten.
Ik ken je niet genoeg om te adviseren danwel te oordelen. Behandel anderen zoals jezelf behandeld wil woden. Meestal werkt dat aardig.
Ik heb tegenwoordig de indruk dat hufterigheid het nieuwe woord is voor intolerant. Onlangs had ik een voorvalletje waar iederen zonder moeite achter me gaat staan omdat ik duidelijk zeer hufterig behandels werd. Omgekeerd zie ik ook in dat die persoon die me zo behandelde aan zijn vrienden en kennissen weet uit te leggen dat ik een grote hufter was, en zijn gedrag noodzakelijk was.
Wieneke en Rob Hamilton hebben gelijk en ze zijn in goed gezelschap. Toevallig hoorde ik vorige week op de radio de socioloog Kees Schuyt, hij houdt (deze week) de Cleveringa lezing.
In het gesperek ging het over het verdragen van vreemde zeden en hij stelde:
ik ben onverschillig jegens astrologie want dat laat mij koud.
maar als ik lesgeef aan een klas vrolijke jonge meisjes die zich stijf met hoofddoeken inbinden zoals voorheen de nonnen , danben ik niet onverschillig, want het stoort mij enorm.
Ook in het straatbeeld erger ik mij eraan.
Maar ik tolereer het, en vraag niet om een verbod.
Hij geeft hier een duidelijke tegenstelling tussen onverschilligheid en tolerantie. Voor mijzelf was het ook een opsteker.
Ik vind dus dat wij ons wel degelijk mogen ergeren aan ingepakt vrouwolk. Het geeft blijk van een rare visie op het lichaam van de vrouw.
@ Fialas, ik heb dit weekend de film van Hub Leufkens gezien die de oude tijden in mijn geliefd Limburg weer even terugbracht. Inclusief de vrouwen met hoofddoeken. Ook mijn moeder droeg in mijn jeugd altijd een hoofddoek Hoofddoeken laten mij onverschillig, of ze nu als mode of als geloofsbelijdenis gedragen worden
Marloes, volgens mij gaat het om iets anders, namelijk om je eigen ethiek, om je normen en waarden. Belangrijk is dat je binnen je eigen normen en waarden ook die van anderen kunt respecteren, voor zover niet de wettelijke grenzen of die van normaal fatsoen (voor discussie vatbaar, dat begrip) overschrijden. Anderen hun eigen opvattingen gunnen, hoort daarbij, zelfs al stoor je je er zelf soms aan – daar sluit ik me bij vorige sprekers aan.
Ik ken je niet zo goed, maar ik denk dat je wel een fijn mens bent met een goed stel hersens, normen en waarden. Ik kan alleen de reactie op de gejatte auto vanuit dat perspectief niet zo goed peilen. En dat stoort mij dan weer (zelfs al begrijp ik dat je er heel, heel erg erg boos en verdrietig en machteloos van wordt). Daar reken ik je echter niet op af, daar ga ik liever het gesprek, de discussie over aan 🙂
Misschien is een vorm van tolerantie ook wel: elkaar niet meteen ergens op willen afrekenen. Als iemand ergens boos om is, dan heeft dat te maken met een heel scala van relevante en minder relevante gedachtenflitsen. Vervolgens filter je die en gaat er(meestal) in de praktijk op een verstandige manier mee om. Ik zou het woord tolerantie in dat licht willen zien: niet de meest primaire reactie maar datgene wat je er werkelijk mee doet en hoe je er over praat, dat bepaalt je uiteindelijke tolerantie. Als we iedereen zouden aanspreken op onze eerste gevoelens….dan zou er m.i. niemand meer tolerant zijn.
Het is eigenlijk heel bijzonder als Marloes ons hier van die meest primaire gevoelens laat weten. Heel eerlijk en heel kwetsbaar.
Goeie discussie hier.
Hallo mens,
Overwin uw drempelvrees en uw angst voor het onbekende en bezoek de volgende website:
http://dvaspreekt.web-log.nl
DVA wacht op u