Op zoek naar een woord waar ik niet opkomen kon, gravend in mijn berg van kennis, vroeg ik mij af hoeveel woorden, zinnen, teksten, ik in de loop van de jaren al kwijtgeraakt ben. Waar zouden ze gebleven zijn? Zijn er valkuilen in mijn woordenschat waarin ze verdwijnen? Wie of wat bepaald welke woorden, zinnen, teksten er door de mazen van het net vallen, om nooit meer boven te komen? Een woordenboek zou uitkomst kunnen bieden, mits ik wist naar welk woord ik zocht. Dat is nou juist het geheim van verloren woorden. Wanneer zijn ze verloren en wanneer alleen even uit het zicht verdwenen? Is dit het begin van dementie, en raak ik zo, op zoek naar wat ik kwijtgeraakt ben, in de spelonken van mijn archief verder en verder verdwaald, totdat uiteindelijk de uitgang ook voor altijd verdwenen is?
Mijn zoektocht naar dat ene woord levert meer vragen op dan ik beantwoorden kan.
Een woord, zin, tekst kan mijn fantasie op hol laten slaan, mijn vingers in beweging zetten, maar het levert geen verloren woorden op.
Marloes 
Amper 50? Tja, dat is wel een leeftijd waarop het zo’n beetje begint. Maar wees gerust: alles maar dan ook alles – woord xc3xa9n beeld – zit in je archief. Soms (en misschien wel steeds vaker) staat er een vervelend mannetje voor een bepaalde la. Negeren die gast, dan hoepelt die vanzelf op.
Kijk, advies van een leeftijdsgenoot. Daar heb ik nou iets aan.
Toch ben ik verbaasd hoe er opeens een vergeten/verloren woord, gezegde of een naam opeens omhoog schiet, terwijl je het net opgegeven had.
Een kennis van mij over haar hond:”……o ja, natuurlijk weet hij het nog. Het juiste laatje moet even opengaan.
Of begrijp ik het helemaal verkeerd? Is het juist een poxc3xabetische verzuchting?
@Marloes: ‘amper 50’ interpreteer ik al als minimaal 51. Een dergelijke leeftijd ligt voor mij nog vele lichtjaren in het verschiet. Wat niet wegneemt dat dementieverschijnselen ook al vele lichtjaren eerder kunnen beginnen.
@Therese: precies, lades en kasten – zo werkt het geheugen.
Bij mij lees je op eigen interpretatie Therese. Maak er van wat je wil.
Volgens mij raak ik geen woorden kwijt, maar zijn ze langdurig zoek. Soms schiet er een zonder aanleiding naar boven. Dan bedenk ik dat ik dat woord al zeker 20 jaar niet meer gezien, gehoord of uitgesproken heb.
Pas nog het woord ‘todderod’, waarvan ik de juiste schrijfwijze nooit heb geleerd omdat ik maar een jaar of 5 was toen ik het gebruikte.
Ik geloof ook in tijdelijk zoek. Maar herken wel wat je bedoeld. Als het al de leeftijd is dan ga ik er maar van uit dat het wel zal wennen.
Groet van Sophie.
Een gemiddeld mens heeft een woordenschat van ongeveer 50.000.
Samen komen wij dus wel boven de 150.000…
Mijn dochter: (woont en werkt een aantal maanden per jaar in Frankrijk en beheerst de taal uitstekend. Zij heeft de gewoonte om de rest van het jaar het Nederlands in haar hoofd even om te zetten en alijd de Franse vertaling van woorden die ze nog niet kent op te zoeken…)
‘Ik wil zo graag zo’n rol van dxc3¡t geruite koek wat ze vullen met slagroom die je op de kermis bij de oliebollen kraam kunt kopen en waarvan ik steeds vergeet hoe het heet…
Als ze begint uit te leggen wat ze bedoeld weet ik al dat ze, als ik ‘oublie’ zeg, zij ‘xc3″hh jaaa, hoe kan ik het vergeten’ als antwoord zal geven… Omdat ze dat woord altijd kwijt is…
Tot vorig jaar een keer. Op het moment dat ik haar antwoord geef en zij dus wxc3xa9xc3xa9r ‘oohh jaa’ zegt zie ik aan haar gezicht dat ze plotseling bedenkt dat oublie frans voor vergeten is…
Dit woord raakt zij vast nooit meer kwijt.
Fijne dag,
groet van Soof.
Een uitspraak van een mevrouw van circa 90 jaar:
“Mijn geheugen is net een boekenkast. Alleen kan ik af en toe niet de juiste plank vinden waar het goede boek met de gegevens staat”!
verloren tussen woorden; verloren tussen de strijd van de taal; verloren tussen drie talen, niet zomaar ingeburgerd zeg ik u maar.
waar gaan we voor kiezen en welke houden we stand-by; daar ga ik alweer.
zal het automatisme het winnen en overgaan in Nederlands; maar voor hoe lang.
als ik het ergens leuk heb en fijn dat zal het allemaal wel gaan; maar mij ergeren doe ik toch gewoon in mijn eigen taal.
al gebeurd dat toch niet vaak; ben content en heb heel wat gezien; toch blijft een mix het leukst; en loop op en neer van woorden boek naar woorden boek.
Envicat